سپاس خداوندی را که سخنوران از ستودن آن عاجزند و حسابگران از شمارش نعمت های او ناتوان وتلاشگران از ادای حق او درمانده اند.
خدایی که افکار ژرف اندیش ،ذات او را درک نمی کنند و دست غواصان دریای علوم به او نخواهد رسید.
پروردگاری که برای صفات او حد و مرزی وجود ندارد و تعریف کاملی نمی توان یافت وبرای خدا وقتی معین وسرآمدی مشخص نمی توان تعیین کرد.
مخلوقات را با قدرت خود آفرید، وبا رحمت خود بادها را به حرکت درآورد وبه وسیله ی کوهها اضطراب و لرزش زمین را به آرامش تبدیل کرد.
نهج البلاغه،خطبه ی اول
:: موضوعات مرتبط:
گوناگون ,
,
|
امتیاز مطلب : 34
|
تعداد امتیازدهندگان : 9
|
مجموع امتیاز : 9